Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy. Polityka PrywatnościJak wyłączyć cookies?AKCEPTUJĘ
Planując wyprawy często wracamy do zdjęć z wyjazdów poprzednich. Tym razem odkurzyliśmy zdjęcia z wyprawy w 2018 roku do Botswany. Wyjątkowa podróż w wyjątkowe miejsce. Dwa tygodnie jazdy przez parki narodowe. Z dala od cywilizacji, na wyciągnięcie ręki od dzikiej przyrody.[kliknij zdjęcia, by powiększyć galerię]
Kolejny biwak w Nata. I kolejny "nudny" zachód słońca.
Czasem z reklam można dowiedzieć się sporo o odwiedzanym kraju.
Jeszcze tylko mycie samochodu w profesjonalnej myjni...
Nasz dom na kołach. Bardzo wygodny.
Na kempingu w Mokolodi mieliśmy własną toaletę i własny prysznic z widokiem na busz. I piec do podgrzania wody.
Postój na zwrotniku Koziorożca.
Pierwszy napotkany nosorożec w Khama Rhino Sanctuary. I nie ostatni.
I pierwsze zebry. Później nie wywoływały już takiego zainteresowania.
Makgadikgadi - krótki postój.
Kilkusetletnie baobaby na wyspie Kubu.
Typowy pejzaż Makgadikgadi.
Zachód słońca nad kempingiem na wyspie Kubu.
Pora na kolację.
Strusie w oddali na Makgadikgadi.
Słonie w Parku Narodowym Nxai Pans.
Zaintrygowało nas, że Rosjanin (ang. Russian) kosztuje tu tylko 6, pula. Okazało się, że pod tą nazwą kryje się kiełbasa :-)
Pora na zakupy przed kolejnymi kilkoma dniami z dala od cywilizacji.
Moremi - żyrafy przywitały nas dość obojętnie. Przeszkadzaliśmy im w śniadaniu.
Rodzina słoni na niedzielnym spacerze. Moremi.
Moremi.
W Moremi panuje duży ruch.
Słonie są gospodarzami na kempingu w Xakanaxa. Tutaj jeden z nich przekąsza przy wejściu do umywalni.
Płyniemy na zachód słońca nad Okawango. Warto!
Chobe. W cieniu drzewa odpoczywa lew. Nie jest łatwo do wypatrzyć, choć się nie ukrywa.
W porze suchej nawet najmniejsze kałuże przyciągają spragnione zwierzęta.
Droga przez park Chobe.
Ihaha i widok z namiotu. Za rzeką już Namibia.
Wodospady Wiktorii - warto zacząć zwiedzanie od obejrzenia ich z góry.
Po prawej wodospady, pośrodku most Livingstone'a i granica Zimbabwe i Zambii.
W porze deszczowej szerokość wodospadu jest kilkukrotnie większa niż w porze suchej (1,7 km).
Bezpieczeństwo przede wszystkim ;-)
Kolejnego dnia oglądaliśmy wodospady z bliska. Zarówno od strony Zimbabwe jak i Zambii.
Okrągła tęcza nad naszymi głowami.
Most Livingstone'a. Poza innymi zaletami ponoć najlepsze miejsce do skoku na bungee. Uwierzyliśmy na słowo.
Kolejny biwak w Nata. I kolejny "nudny" zachód słońca.
Czasem z reklam można dowiedzieć się sporo o odwiedzanym kraju.
Jeszcze tylko mycie samochodu w profesjonalnej myjni...
Nasz dom na kołach. Bardzo wygodny.
Na kempingu w Mokolodi mieliśmy własną toaletę i własny prysznic z widokiem na busz. I piec do podgrzania wody.
Postój na zwrotniku Koziorożca.
Pierwszy napotkany nosorożec w Khama Rhino Sanctuary. I nie ostatni.
I pierwsze zebry. Później nie wywoływały już takiego zainteresowania.
Makgadikgadi - krótki postój.
Kilkusetletnie baobaby na wyspie Kubu.
Typowy pejzaż Makgadikgadi.
Zachód słońca nad kempingiem na wyspie Kubu.
Pora na kolację.
Strusie w oddali na Makgadikgadi.
Słonie w Parku Narodowym Nxai Pans.
Zaintrygowało nas, że Rosjanin (ang. Russian) kosztuje tu tylko 6, pula. Okazało się, że pod tą nazwą kryje się kiełbasa :-)
Pora na zakupy przed kolejnymi kilkoma dniami z dala od cywilizacji.
Moremi - żyrafy przywitały nas dość obojętnie. Przeszkadzaliśmy im w śniadaniu.
Rodzina słoni na niedzielnym spacerze. Moremi.
Moremi.
W Moremi panuje duży ruch.
Słonie są gospodarzami na kempingu w Xakanaxa. Tutaj jeden z nich przekąsza przy wejściu do umywalni.
Płyniemy na zachód słońca nad Okawango. Warto!
Chobe. W cieniu drzewa odpoczywa lew. Nie jest łatwo do wypatrzyć, choć się nie ukrywa.
W porze suchej nawet najmniejsze kałuże przyciągają spragnione zwierzęta.
Droga przez park Chobe.
Ihaha i widok z namiotu. Za rzeką już Namibia.
Wodospady Wiktorii - warto zacząć zwiedzanie od obejrzenia ich z góry.
Po prawej wodospady, pośrodku most Livingstone'a i granica Zimbabwe i Zambii.
W porze deszczowej szerokość wodospadu jest kilkukrotnie większa niż w porze suchej (1,7 km).
Bezpieczeństwo przede wszystkim ;-)
Kolejnego dnia oglądaliśmy wodospady z bliska. Zarówno od strony Zimbabwe jak i Zambii.
Okrągła tęcza nad naszymi głowami.
Most Livingstone'a. Poza innymi zaletami ponoć najlepsze miejsce do skoku na bungee. Uwierzyliśmy na słowo.
Kolejny biwak w Nata. I kolejny "nudny" zachód słońca.
Czasem z reklam można dowiedzieć się sporo o odwiedzanym kraju.
Jeszcze tylko mycie samochodu w profesjonalnej myjni...